Rok 2017 jest dla Kanady rokiem jubileuszu. Mija 150 lat od dnia, kiedy to przedstawiciele trzech kolonii brytyjskich na terenie Ameryki Północnej ogłosili powstanie nowego państwa – Dominum Kanady. Dzieje tego kontynentu wzięły kolejny zakręt. Rozpoczęła się oficjalna historia kraju o niecodziennej geografii, niecodziennej polityce i niezwykłej mieszance ludów.

Minęło 150 lat. Kanada jest faktem politycznym, gospodarczym i społecznym. Jest drugim co do obszaru terytorium państwem świata. Jest krajem rodzinnym lub wybranym dla niemal 40 milionów obywateli i stałych mieszkańców. Należy do wąskiej elity krajów, których obywatele są mile widziani i z sympatią witani niemal wszędzie na świecie. Ziściło się marzenie, które półtora wieku temu kazało reprezentantom mieszkańców kolonii Kanady, Nowego Brunszwiku i Nowej Szkocji przyjąć na siebie obowiązek budowy nowego społeczeństwa.

Pozostaje podjąć próbę poznania i zrozumienia tego procesu, determinant mieszczących się w jego wcześniejszej historii i tradycji, w mitologii i legendzie, jak i w zapiskach kronikarzy. Pozostaje zapoznać się z życiem i pracą tych, którzy Kanadę zbudowali.

Historycy produkują grubsze i cieńsze tomy starannie dokumentowanych rozważań, kreśląc kolejne wizje owych procesów. Zanim jednak zaczniemy analizować materiały i szukać odpowiedzi na pytania rozpoczynające się od słowa „Dlaczego?”, konieczne jest poznanie możliwości i dążeń pionków, którymi grać będziemy układając barwne wzory historii tej ziemi. Trzeba poznać ludzi, którzy ową historię własnym życiem tworzyli i tworzą nadal. By zrozumieć historię Kanady, trzeba poznać i zrozumieć Kanadyjczyków.